Als studiecoach

In mijn rol als docent vind ik het misschien nog wel belangrijker dat mijn studenten op hun plek zitten, zich veilig voelen, de kans krijgen om fouten te maken en daarvan te leren. Ik denk dat de focus vanuit de overheid en vanuit de PDG opleiding, voor zover ik dat nu kan inschatten, naar mijn mening veel te sterk ligt op prestaties en output en veel te weinig op de mentale gezondheid van studenten. Alles lijkt erop te zijn gericht om voortdurend de prestaties te optimaliseren, output te verbeteren, ze te vormen tot “goede burgers” en “verantwoordelijke volwassenen”. Dat zijn zaken waar primair gezien de maatschappij de vruchten van plukt, niet de student zelf. Ik vind het tekenend dat we tegenwoordig niet meer het vak maatschappijleer kennen maar burgerschap. Maatschappijleer gaat over het begrijpen van een context en zelf een mening vormen, de naam van het vak “burgerschap” wekt bij mij associaties op die mij doen denken aan een dictatuur of het socialisme.

Volgens het CBS ervaart 50% van de studenten aan een MBO vaak tot zeer vaak stress en de voornaamste oorzaak van die stress is hun studie. Ongeveer 45% van de studenten heeft last van gevoelens van eenzaamheid en 13% heeft regelmatig serieuze gedachten aan zelfdoding. Stress kan het IQ van een persoon met wel 13 punten verlagen, dat verschil is ongeveer zo groot als van iemand met een gemiddeld intelligentieniveau naar zwakbegaafdheid. Als een onderwijsinstelling dat effect heeft op studenten dan gaat er toch iets mis lijkt me.